En alweer terug ook

Nounou, als het laatste verhaal over Kemah ging... Dan hebben we een hoop te vertellen! En dat hebben we ook. De eerste week van Juli waren Emily en Henrietta uit Canada hier. Els heeft Emily 5(?) jaar geleden leren kennen, toen ze een maand in Canada was. Emily is op onze bruiloft geweest, en nu een week in Houston, met haar aanstaande schoonzus. We hebben het erg gezellig gehad samen, van alles gedaan... George Ranch, vuurwerk met 4th of July, Kemah, Galveston, en nog een paar dingen. En WK gekeken, want beiden zijn oorspronkelijk Nederlands (hun opa's en oma's geloof ik).
Daarna zijn we in Nederland geweest, waar onze plannen iets anders zijn gegaan dan gepland. We zijn de hele week in Ede geweest (sorry, Thea). Maar we hadden een schitterend vakantiehuisje, aangeboden door Martijs en Dianne, naast de Ginkelse hei. De hele week mooi weer gehad, dus de hele week van de prachtige tuin genoten. Rens heeft zich met neef Hille (2 jaar) heel goed vermaakt op de trampoline, met ballen en andere dingen. Broer Willem is getrouwd, neefje Jorik is gedoopt, broer Jeroen is verloofd... We moeten niet veel vaker naar Nederland komen, want dat heeft nogal heftige gevolgen blijkbaar! We hebben veel familie en vrienden gezien en bijgepraat, en het laatste weekend een heel gezellig weekend gehad met gezin Hoefakker in Limburg.
Afgelopen maandag zijn we naar Minneapolis gevlogen. We hadden wat moeite met het vinden van het huis van Martin en Jan, waar we zouden overnachten. Ze wonen aan Shore Drive, niet Shore Road. Of andersom, ik weet het niet. Er zijn in ieder geval teveel shores in het land van 10.000 meren. En ja, die zijn geteld, maar we hebben het niet nageteld. Overal is water, overal zijn meren. Anyhow, Martin en Jan hebben een huis aan het meer: Privestrand, eigen steiger en twee boten... Schitterend schitterend.
Dinsdag zijn we naar het noorden gereden, naar Duluth aan Lake Superior, en verder langs de North Shore.
Plaatjes: http://www.google.com/images?q=minnesota%20north%20shore&rls=com.microsoft:en-us&oe=UTF-8&startIndex=&startPage=1&um=1&ie=UTF-8&source=og&sa=N&hl=en&tab=wi&biw=1419&bih=695
Ja, zo mooi is het wel ongeveer. We hebben zelf ook foto's van die watervallen, en van de vuurtoren, die komen nog op picasa. Echt heel mooi. Dinsdagavond in een hotel overnacht, woensdag wee naar die watervallen en naar de vuurtoren. Toen teruggereden naar Minneapolis, naar Dave en Barbara en kinderen. Wat hebben die ook een schitterend mooie plek gevonden! Dat huis en die tuin zouden zo op de Dikkenberg neergezet kunnen worden. En Dave was zo blij dat we er waren! Hij verwachtte half dat we te druk zouden zijn, maar dat zijn we eigenlijk ook. Tsja, je komt niet elke dag in Minnesota, dus we wilden er toch heen, en het was 'ongeveer op de route' naar Martin en Jan. Daar zijn we 's avonds heen gereden, daar hebben we weer overnacht.
Vandaag zijn we naar ome Gijs en tante Mien gereden, en wat zijn die blij dat we er zijn! Ome Gijs heeft ons de supermarkt laten zien waar hij nog steeds werkt (hij is 85 jaar oud!). En tante Mien heeft ondertussen een heerlijke lunch klaargemaakt, alles home made: Broodjes, jam en van alles...
Rens en Els zijn 's middags bij tante Mien gebleven, Rens was (is) het reizen echt zat, en kleine Jojo en Els kunnen ook wel wat rust gebruiken. Ome Gijs heeft mij (Koos) van alles laten zien: We zijn naar hun vroegere huis (aan een meer) in Willmar gereden, en toen door naar de oude boerderij(en). De boerderij die ze huurden in de jaren 60 en de boerderij die ze daarna hebben gekocht. We hebben even gezellig gebuurt bij de boer die er nu woont, en wat foto's gemaakt. Ome Gijs leefde helemaal op bij het zien van het mais. Het heeft er nog nooit zo goed en mooi bijgestaan zo vroeg in het jaar. En hij wilde het liefst op de trekker springen toen we er een zagen rijden op het land. En hij had graag geholpen met het klaarmaken van de koeien voor de Fair (soort tentoonstelling). En de (soja)bonen staan al zo hoog!
Het was echt leuk om samen zo door 'hun' wereld te rijden en hem te horen vertellen over hoe ze hier leefden. Ze begonnen met een gehuurd huisje van niks, met een oude schuur met twee paarden, drie koeien en 25 kippen... Hij heeft goed geboerd, en hij is er de Here uiterst dankbaar voor.
We hebben vanmiddag ongeveer 170 mijl gereden, en ik hoefde bijna alleen maar rechtdoor en we kwamen bijna niemand tegen... Minnesota is geloof ik 11 keer zo groot als Nederland, met maar 5.2 miljoen inwoners. Houston heeft alleen al 5.9 miljoen inwoners... Het is hier dus best leeg en uitgestrekt.
Het is soort van onbeschrijfelijk hoe leeg dit land is. Misschien had Dave woensdag de beste omschrijving: Your neighbour is someone who lives a mile away (Je buurman is iemand die een mijl verderop woont).
Morgen hopen we naar het Lakehouse van Cornie en Heather te gaan, daar blijven we tot zondag, dan rijden we terug naar Martin en Jan om eens te proberen te waterskieen, en maandag komt er een eind aan al dat gereis en vliegen we terug naar Huiston.
Groeten, en binnenkort het vervolg en foto's,

Koos, Els en Rens