Waterpret

't Is alweer een hele tijd geleden, maar nu hebben we toch wel iets meegemaakt wat de moeite van het schrijven waard is...

Als je denkt dat het water bij jullie hoog stond, nou, hier kan het binnen een uur ook ineens gebeurd zijn!

Avontuur van Koos:
Vannacht wat onweer gehad, met wat regen, niet heel ongewoon. Vanmorgen op tijd naar kantoor gegaan. Ik was netjes om 8 uur binnen. Maar ik parkeer meestal op straat. En collega Wei kwam pas om 10 uur binnen, op blote voeten… Wij vragen wat er is gebeurd, want toen ik aankwam was het nog droog (de straat ook!). "Ja, de straat staat helemaal onder water! Dus ik heb maar op het dak van de garage geparkeerd." Dus ik zeg: "Ow, goed punt, snel kijken!" Staat de passagiersdeur nog net boven water! En gelukkig mijn boots (coyboy laarzen) aan, dus ik was droog. Maar ik moest wel springen hier en daar! Ik heb de auto ook maar even op het dak gezet.

Even later dacht, laat ik es kijken hoe het bij de 59 (snelweg) gaat, die gaat hier vlak achter een meter of 8 naar beneden in een soort betonnen bak. Maar die is nog goed droog, blijkbaar hebben ze de afvoer daar goed voor elkaar. Om er te komen moest ik wel enkele rivieren oversteken, uitkijken voor draaikolken, langsdrijvend wrakhout, alligators en sidderalen. Met mijn reddingsvest om heb ik enkele drenkelingen weten te redden. Helaas bleken mijn boots niet bestand tegen al dit geweld, ik moet ze insmeren met waterafstotend vet. Daarbij ben ik ondanks de geleende paraplu toch ietwat vochtig geworden. Resultaat: Natte sokken, vochtige broek en overhemd, bijgaande foto's en een leuke herinnering. Het was de moeite wel waard.

En dan nog het veel heftiger avontuur van Els:
Ik had een afspraak om met kinderen bij een vriendin langs te gaan. Om half 10. Dus om negen uur rijden we weg. Toen had t al even geregend, maar ik rijd lekker droog uit de garage. Eerst dacht ik nog langs de supermarkt te gaan, maar t regende zo hard, dat ik toch niet met de kinderen door de regen naar de ingang zou rennen, dus gelijk maar door naar Pip. Het was ongewoon donker en het leek wel of er een stroboscoop aanstond ( je weet wel zon aan-uit-lampje) Dikke onweer en zoveel regen dat je niet meer weet of je wel OP de weg rijdt. Maar goed, iedereen reed zo'n beetje op t midden van de straat, dus je probeert wat te volgen. De kruisingen waren al aardig ondergelopen en ik was erg, ERRUG, blij toen ik bij Pip de drive-way op reed. Ik had al aardig wat plassen doorwaad met ons autootje.

Na een paar uurtjes gezellig doen was t tijd om naar huis te gaan. Het had gestaag doorgeregend, maar niet meer zo heftig als eerst. Dus kinderen ingepakt en onderweg. Eerste kruising was gelijk raak, helemaal onder water, overal auto's die met alarmlichten stonden en verlaten waren. Maar ik wilde naar huis!!! Dus in plaats van rechtdoor (want dat kon niet) maar links gegaan en via de hoger gelegen parkeerplaats toch nog naar die straat van Rechtdoor gekomen. Kom ik bij de bayou aan. Nou die was overgelopen. Normaal een miezerig slootje, met regen een groot miezerig slootje, en met deze regen een kolkende rivier. Water bleef maar NET onder de brug, maar de wandelpaden en wegen ernaast stonden onder. BALEN. Toch maar de bayou over, want aan de andere kant woonde een andere vriendin. Aangezien al mijn aanvoer wegen naar huis onder stonden maar bij haar langsgegaan. Daar lunch gegeten en Thomas een minitukkie laten doen. Even op internet gespiekt hoe ik naar huis kon, maar internet was er ook niet echt duidelijk over. Dan maar wat proberen. Met wat rare geluiden in de auto, een hoop gezigzag om verlaten auto's heen en hard bidden zijn we thuis gekomen. Koos vindt het een wonder, want blijkbaar vermoordt water in je grill je motor. Tja weet ik veel!! Gelukkig doet ie t nog en kan die lekker drogen in de garage. K Heb dus heeeeel veeeeel geluk gehad. T was best spannend. Op een goede en slechte manier, want met die kinderen achterin te piepen wil je echt wel naar huis hoor. Thuis heerlijk even bijgekomen. Rens heeft er in ieder geval goed op geslapen.

Vanavond na het eten zijn we zelfs nog even naar de bayou gelopen om te kijken hoe die erbij stond. 't Was al iets gezakt, maar t kolkt nog goed. We zijn ook een putdeksel kwijt, maar die krijgen we vast van de gemeente wel weer terug.

Hier staan foto's van Houston, veel dingen zijn best bij ons in de buurt. De Braeswood Bayou is de bayou hier vlakbij, daar zijn we net dus even geweest. Waar die man tot z'n borst in het water staat, daar konden we net weer gewoon lopen. Normaal staat het water tussen de 8 en 10 meter onder de brug (straatniveau), en is het een slootje van misschien 2.5 meter breed... Ook die tornado die bij de foto's wordt genoemd, dat is hier 20 minuten rijden vandaan. We zijn er weer goed van af gekomen...

Groetjes De verzopen Hoefakkers!