Sow, dat is alweer bijna drie weken geleden... Maar weer ff een nieuw verhaaltje, voor het slapen gaan.
Emily kwam op bezoek vanuit Canada. Vorige week maandag stond ze op het vliegveld, om 02.55PM zou ze er zijn. Succes. We weten geen Terminal, vliegmaatschappij, waarvandaan, niks. Geen antwoord meer op mails. Nou, dan gaan we maar gewoon. Er kwam maar een vliegtuig aan om 2.55, maar vanuit Washington. Dat ligt niet in Canada. Vlakbij het vliegveld toch nog een telefoontje: Waar zijn jullie nu? Ik ben net geland op Terminal C. O, da's mooi, ik wilde daar al heen rijden, ben er over twee minuten. Tada, hoeveel informatie heb je nodig om een perfecte timing te krijgen. Gezellig voor Els, anderhalve week een vriendin over de vloer.
17 Augustus waren we 5 jaar getrouwd, maar we hadden gezegd dat onze vakantie ons feest zou zijn. Dus niet iets speciaals gedaan. 20 Augustus werd Els 2x jaar (de leeftijd van een vrouw vraag je niet). Els wilde dit zelf eigenlijk niet zo heel erg vieren, dus er was eigenlijk niemand uitgenodigd. Koos had natuurlijk wel spannend lopen doen over kadootjes. Besteld op internet, maar o o, komen ze wel op tijd, o Els hoe moet dat nou, en meer van dat soort dingen. Natuurlijk waren er kadootjes: Een na-het-bakken-koekjes-afkoel-rek met drie bakblikken, zodat Koos koekjes mee kan nemen naar kantoor, twee Irish Whistles/Pennywhistles zodat Els muziekjes kan fluiten en een enorm grote en sterke hangmat voor bij het zwembad zodat oma en oma lekker kunnen liggen als ze hier zijn ;) En Els wist van dat alles niets, want ze 'kon niks verzinnen', al heeft ze deze dingen terloops wel een keer genoemd. En Emily heeft haar afgelopen maandag meegenomen naar de pedicure, dus nu heeft ze weer hele poezilige schattige mooie voetjes met rode nagels (FOTO'S!!!).
MAAR: Tot Els haar verrassing werd er om een uur of 10 aangebeld, en daar stonden JD en Sarah met Penny en Ellie op de stoep! Wie heeft die nou weer uitgenodigd? Zijn ze om 5 uur 's morgens uit Fort Worth vertrokken om Els te feliciteren! En wat schetst Els haar verbazing als om een uur of 3 ook Andrew, Shannon, Edmund en Sam op de stoep staan! Zo wordt het nog een echte verjaardag, dat was niet het plan! Maar wel leuk! Zondagmorgen vertrokken JD en Sarah weer naar Fort Worth. Emily is dinsdagmiddag weer gevlogen.
En het heeft geregend! Niet heel veel, maar wel iets van betekenis. We mogen niet meer sproeien vanwege de droogte, en er wordt gevraagd om weinig electriciteit te gebruiken 's middags (airco), want het net kan het anders niet aan.
Rens wordt nu echt bijdehand. Als hij Thomas zijn speen wil terug geven, moet Thomas wel eerst 'Please' zeggen. En de melk was op: Stoute mama! Mama nieuwe melk maken. Uit de winkel!
Zo, dat was het weer even. Over anderhalve week gaan we rijden naar California!
Groeten,
*s Hoefakker
donderdag 25 augustus 2011
zondag 7 augustus 2011
Tropical storm en een beetje hitte
Och och, wat gaat de tijd hard. Eerst was de auto stuk, nu hebben we hem al weer anderhalve week terug. Eerst was het nog twee maanden totdat we weggaan met de camper, nu nog maar vier weken. Eerst was Els nog lang niet jarig, en waren we gewoon 'nog maar' 4 jaar getrouwd, nu zijn we over ruim een week 5 jaar getrouwd en is Els bijna 26...
Goed, beginnen waar we gebleven waren. De auto doet het dus weer, het bestelde onderdeel (alternator/spanningsregelaar) was er binnen twee dagen ofzo, en dinsdag anderhalve week geleden konden we hem weer ophalen. Al met al zijn we hem dus maar een week kwijt geweest. En de alternator doet het, of in ieder geval, de auto doet het. Da's toch ff afwachten, als je zoiets besteld via internet, of het dan inderdaad wel de goede is. Dus twee motorsteunen, een tierod (onderdeel van wielophanging), alternator, een voorband en 1000 dollar verder hebben we weer twee auto's. En een van de monteurs zei dat het een goede motor is. Het zal wel, tot over een jaar. Dan kom ik weer 1000 dollar brengen. Dat hou je denk ik toch met 2e hands auto's, tenzij je er echt verstand van hebt.
Het kantoor is verhuisd. We zijn in het zelfde gebouw op dezelfde verdieping gebleven, 1 deur dichterbij (de lift). We konden zelfs ons suite (appartement) nummer meenemen. Het is een stuk groter, dus nu kunnen we weer mensen aannemen. En we hebben veel meer ramen en licht, dus een veel mooier uitzicht. Mooi hoor. Mooi uitzicht. Heel mooi. Als ik nou eens ambtenaar was geweest... Kon ik de hele dag met een kop koffie in de ene hand en een verrekijker in de andere naar Downtown kijken, naar al die hoge torens, kijken of al die mensen achter al die ramen wel aan het werk zijn. Maar daar heb ik geen tijd voor, we hebben veel nieuwe opdrachten, dat is ook wel leuk en voor de lange termijn beter.
Els is naar Shakespear's toneelstuk Othello geweest. Dat was in het Miller Outdoor Theatre, een openluchttheater. 's Morgens gratis kaartjes gehaald, en 's avonds van een prachtige voorstelling genoten. Samen met familie Vreugdenhil. Die kwamen we twee weken geleden tegen, of eigenlijk, zij zochten ons op. Ze kwamen naar onze kerk, en keken naar ons uit. Dus ze stappen onze kerk binnen, zien ons zitten, lopen naar ons toe en vragen of we Nederlands zijn... Tsja. Rens is blijkbaar wel erg blond, Els loopt er niet bij als een Texas Lady en Koos niet als een cowboy. Al zou dat laatste dan ook wel weer opvallen in de kerk, maar dan zouden ze misschien niet raden dat we uit Nederland komen. Dus we hebben ze uitgenodigd, en Els gaat nu af en toe met hullie op pad.
Vorige week dreigde tropical storm Don (nr. 4 dit jaar; Alex, B?, C? en Don) richting Houston te komen. Overal lichte onbezorgdheid gemixt met hoop op veel regen. Het heeft hier sind maart maar 20% van de normale hoeveelheid geregend... Alles is droog en dor. De grond is een soort klei, en dat krimpt helemaal. De grond wordt zichtbaar lager, en langs betonranden zoals stoepranden en het zwembad ontstaat een kier van een paar centimeter. Dus iedereen hoopte dat het eindelijk zou gaan regenen. Maar ja, om daar nou een tropical storm bij te krijgen, dat is dan weer niet zo leuk. Gelukkig dreigde het nooit een orkaan te worden, dus dat viel mee. En uiteindelijk kwam hij bij Corpus Christi, Texas, aan. Dat is zo'n 250 mijl ten zuiden van hier, 400km. Tsja. Kregen wij dus maar twee heftige buien, en twee dagen later waren we weer terug bij af.
Nou hebben wij wat bomen in de achtertuin staan. En de electriciteit/telefoon gaat hier door de lucht. En die bomen die trekken zich daar niet veel van aan, ze groeien daar gewoon doorheen. Met een storm heb je best dikke kans dat de stroom uitvalt, maar om dat nou zo uit te lokken... Dus we hebben de huisbaas gevraagd die takken weg te halen, want we hebben zelf geen ladder. Hij ook niet blijkbaar, maar hij heeft ook geen Arbo, dus dat komt goed. Halve boom weg. Ach, valt wel mee. Het is wel duidelijk zichtbaar, en niet zo mooi, maar niet storend en dit is beter dan een week zonder stroom na een storm.
Na Don kwam een periode met lekker warm weer, wat het heden ten dage nog steeds is. Afgelopen week elke dag boven de 100F (38C). Het zwembad water is lekker opgewarmd naar 35/36 graden (Celsius, anders kun je bijna schaatsen). Ik zag net dat het zeewater in de Golf van Mexico ook lekker is opgewarmd: 32 graden Celsius. Dan voel je in ieder geval niet dat je in het water plast.
En dus weer geen regen geen regen geen regen. Wel een keer de sproeier vergeten uit te zetten. Ik had hem aan gezet vlak voordat Rens naar bed ging, om zeven uur. Om half drie 's nachts werd ik wakker, even naar de WC, en ik hoor water door de leiding suizen... Hm, toch maar ff de sproeier uitzetten. Zo is het ook niet erg effectief.
Ondertussen heeft Tropical Storm Emily zich ook al aangediend, maar die zit nu op de Atlantische Oceaan (ver) ten Oosten van Florida. Dus die gaat waarschijnlijk verder naar boven, zwakt af, en is dan geen storm meer maar de in Nederlandd welbekende 'depressie vanaf de Atlantische Oceaan die onze kant op komt'. Gefeliciteerd, jullie krijgen wel regen. Geen idee hoe lang dat duurt, maar ik ben benieuwd over een week of twee drie.
Groeten,
*s Hoefakker
Goed, beginnen waar we gebleven waren. De auto doet het dus weer, het bestelde onderdeel (alternator/spanningsregelaar) was er binnen twee dagen ofzo, en dinsdag anderhalve week geleden konden we hem weer ophalen. Al met al zijn we hem dus maar een week kwijt geweest. En de alternator doet het, of in ieder geval, de auto doet het. Da's toch ff afwachten, als je zoiets besteld via internet, of het dan inderdaad wel de goede is. Dus twee motorsteunen, een tierod (onderdeel van wielophanging), alternator, een voorband en 1000 dollar verder hebben we weer twee auto's. En een van de monteurs zei dat het een goede motor is. Het zal wel, tot over een jaar. Dan kom ik weer 1000 dollar brengen. Dat hou je denk ik toch met 2e hands auto's, tenzij je er echt verstand van hebt.
Het kantoor is verhuisd. We zijn in het zelfde gebouw op dezelfde verdieping gebleven, 1 deur dichterbij (de lift). We konden zelfs ons suite (appartement) nummer meenemen. Het is een stuk groter, dus nu kunnen we weer mensen aannemen. En we hebben veel meer ramen en licht, dus een veel mooier uitzicht. Mooi hoor. Mooi uitzicht. Heel mooi. Als ik nou eens ambtenaar was geweest... Kon ik de hele dag met een kop koffie in de ene hand en een verrekijker in de andere naar Downtown kijken, naar al die hoge torens, kijken of al die mensen achter al die ramen wel aan het werk zijn. Maar daar heb ik geen tijd voor, we hebben veel nieuwe opdrachten, dat is ook wel leuk en voor de lange termijn beter.
Els is naar Shakespear's toneelstuk Othello geweest. Dat was in het Miller Outdoor Theatre, een openluchttheater. 's Morgens gratis kaartjes gehaald, en 's avonds van een prachtige voorstelling genoten. Samen met familie Vreugdenhil. Die kwamen we twee weken geleden tegen, of eigenlijk, zij zochten ons op. Ze kwamen naar onze kerk, en keken naar ons uit. Dus ze stappen onze kerk binnen, zien ons zitten, lopen naar ons toe en vragen of we Nederlands zijn... Tsja. Rens is blijkbaar wel erg blond, Els loopt er niet bij als een Texas Lady en Koos niet als een cowboy. Al zou dat laatste dan ook wel weer opvallen in de kerk, maar dan zouden ze misschien niet raden dat we uit Nederland komen. Dus we hebben ze uitgenodigd, en Els gaat nu af en toe met hullie op pad.
Vorige week dreigde tropical storm Don (nr. 4 dit jaar; Alex, B?, C? en Don) richting Houston te komen. Overal lichte onbezorgdheid gemixt met hoop op veel regen. Het heeft hier sind maart maar 20% van de normale hoeveelheid geregend... Alles is droog en dor. De grond is een soort klei, en dat krimpt helemaal. De grond wordt zichtbaar lager, en langs betonranden zoals stoepranden en het zwembad ontstaat een kier van een paar centimeter. Dus iedereen hoopte dat het eindelijk zou gaan regenen. Maar ja, om daar nou een tropical storm bij te krijgen, dat is dan weer niet zo leuk. Gelukkig dreigde het nooit een orkaan te worden, dus dat viel mee. En uiteindelijk kwam hij bij Corpus Christi, Texas, aan. Dat is zo'n 250 mijl ten zuiden van hier, 400km. Tsja. Kregen wij dus maar twee heftige buien, en twee dagen later waren we weer terug bij af.
Nou hebben wij wat bomen in de achtertuin staan. En de electriciteit/telefoon gaat hier door de lucht. En die bomen die trekken zich daar niet veel van aan, ze groeien daar gewoon doorheen. Met een storm heb je best dikke kans dat de stroom uitvalt, maar om dat nou zo uit te lokken... Dus we hebben de huisbaas gevraagd die takken weg te halen, want we hebben zelf geen ladder. Hij ook niet blijkbaar, maar hij heeft ook geen Arbo, dus dat komt goed. Halve boom weg. Ach, valt wel mee. Het is wel duidelijk zichtbaar, en niet zo mooi, maar niet storend en dit is beter dan een week zonder stroom na een storm.
Na Don kwam een periode met lekker warm weer, wat het heden ten dage nog steeds is. Afgelopen week elke dag boven de 100F (38C). Het zwembad water is lekker opgewarmd naar 35/36 graden (Celsius, anders kun je bijna schaatsen). Ik zag net dat het zeewater in de Golf van Mexico ook lekker is opgewarmd: 32 graden Celsius. Dan voel je in ieder geval niet dat je in het water plast.
En dus weer geen regen geen regen geen regen. Wel een keer de sproeier vergeten uit te zetten. Ik had hem aan gezet vlak voordat Rens naar bed ging, om zeven uur. Om half drie 's nachts werd ik wakker, even naar de WC, en ik hoor water door de leiding suizen... Hm, toch maar ff de sproeier uitzetten. Zo is het ook niet erg effectief.
Ondertussen heeft Tropical Storm Emily zich ook al aangediend, maar die zit nu op de Atlantische Oceaan (ver) ten Oosten van Florida. Dus die gaat waarschijnlijk verder naar boven, zwakt af, en is dan geen storm meer maar de in Nederlandd welbekende 'depressie vanaf de Atlantische Oceaan die onze kant op komt'. Gefeliciteerd, jullie krijgen wel regen. Geen idee hoe lang dat duurt, maar ik ben benieuwd over een week of twee drie.
Groeten,
*s Hoefakker
Abonneren op:
Posts (Atom)