En dat is niet handig, want dan moet ie weer schone kleren aan. Hij kwijlt er lustig op los. En niet zonder resultaat: Hij heeft ondertussen zijn tweede tand binnen een week tijd! Dat verklaart gelijk zijn snothoofd en slaap-wantoestanden. Dus hopelijk is dat binnenkort weer even verleden tijd.
Pa en ma Hoefakker zijn vorige week zaterdag (5 maart) geland. We hebben ze gelijk zondag maar meegenomen naar Brazos Bend State Park, en waar ze vorig jaar in de winter geen enkele 'Gator' konden ontdekken, lagen ze dit keer langs de wandelpaden geduldig te wachten op de gevoelige plaat van papa. Ik denk dat we er wel twintig of meer hebben gezien. En heel veel vogels natuurlijk.
Verder hebben we nog niet heel veel echt ondernomen, Koos moet gewoon werken natuurlijk. Papa heeft de voortuin netjes gespit, zodat de grens gras <-> tuin weer zichtbaar is, gras gemaaid en vooral heel veel foto's gemaakt. Typisch plaatje voor deze weken: Pa zit in de achtertuin onder het dak op een tuinstoel, tafel ernaast, fototoestel erop, uren onbewegelijk te kijken naar de bomen en de vogels en de salamanders. En als er weer iets nieuws is verandert in dat geheel, wordt het fototoestel van tafel gehaald en komen er een paar nieuwe plaatjes bij. Voor een salamander wil hij misschien nog wel opstaan om even naar de schutting te lopen en meer detail vast te leggen, maar voor de rest zit hij daar onbewegelijk.
Och, en wie kan het hem kwalijk nemen. Hij heeft zoveel zand op zijn schep genomen met dat spitten, ofwel hooi op zijn vork, of hooi gemaakt met het grasmaaien, dat hij kou heeft gevat en zondag zelfs griepverschijnselen had. Erg jammer natuurlijk in je vakantie. Het gaat nu alweer beter, dus hopelijk blijft het erbij.
Vrijdag heeft pa de hele dag in de keuken gestaan (dus tussendoor in de tuin gezeten), en heeft een aantal Indonesische recepten uitgeprobeerd. Waaronder zelfgemaakte sambal, pindasaus en atjar tjampoer. De pindakaas was overigens van Calve, speciaal meegenomen uit Nederland. JD en Sarah met kids kwamen mee eten. Nou daar lustten we allemaal nog wel een bord vol van. Daarna nog gezellig een spelletje gedaan.
Zaterdag zijn we naar Galveston geweest. Eerst naar de Moody Gardens, maar daar was niet zoveel te beleven. In ieder geval geen tuinen, waar we eigenlijk voor kwamen. Wel een aquarium en ook een soort kinder-ontdek-museum, maar om daar nou 20 dollar pp aan uit te geven terwijl we in de Houston Zoo gratis naar binnen kunnen, is ook een beetje raar.
Dus doorgereden naar het centrum, een rondje gelopen en wat van de Galveston historie gezien, lekker gelunched bij de Mexicaan, en weer naar huis.
Zondag naar de kerk, zonder pa dus, want die is ziek, en zonder ma, want die volgt het toch allemaal niet zo goed. En he wat raar, er staan geen agenten verkeer te regelen, het is wel erg rustig op de parkeerplaats, en in de hal... En ja hoor, de kerkdienst is al lang begonnen. Blijkt dat ze hier de tijd maar vast verzet hebben... Dus komende twee weken ofzo hebben we maar 6 uur tijdsverschil met NL. Onverichter zake maar weer naar huis gegaan, want Thomas, die bij oma was gebleven, krijgt een keer honger natuurlijk. Dus zoveel tijd hebben we niet.
's Middags helemaal niks meer gedaan, behalve in de tuin zitten en sporten.
Maandag regende het pijpenstelen en bliksemschichten, en blaadjes en van die zaadbellen die aan de bomen hangen. Dus die konden Rens en oma allemaal weer opvegen daarna. Het zwembad zit ook weer goed vol. Gelukkig zit er een overloop roostertje in de zijkant, anders was het zwembad overstroomd. Het waren echt heftige subtropische buien. Maar 's middags werd het weer lekker weer.
Nu zijn we allemaal, zonder Koos, naar Bayou Bend gardens of iets anders. Morgen naar de Rodeo, vrijdag of zaterdag naar San Antonio (remember the Alamo!). Zondag wordt Thomas gedoopt, en dan is het weer uit met de pret. Maandag vliegen opa en oma weer terug naar Amsterdam, vanwaar zij hun reis voortzetten naar huis.
Groetsels, *s Hoefakker
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten