donderdag 29 maart 2012

Texas Way

Nog een leuk verhaaltje over een Texaan bij ons in de community group van de kerk (wijk). Hij is al ruim 70 jaar, Texaans accent, houdt van jagen en heeft zijn verzameling geweren laten zien, die in de kast in zijn studeerkamer staan. Dus laatst vertelde hij dat hij zondagmorgen om 3 uur iets hoorde in huis. Ik vertel het even in het Engels, denk zijn accent erbij, dan wordt het een stuk levendiger. Voor ons in ieder geval.

'And I just had surgery on my eye, so at night I'm wearing a patch taped all around my head. So I heard this noise, and grabbed my 20 gauge shotgun from my drawer next to my bed and went lookin'. Going through the house, switching on lights ready to blast him. In the living I saw a squirrel. So I grabbed my other gun, a .20 rifle, and tried to shoot him. BAAANNNGGG! Well, that set the alarm of. So here I was, in the living, in the middle of the night, wearing my underpants and a T-shirt, a patch on the eye, rifle in the one hand answering the phone, because the security people called in. So I said to them everything is just fine. But that squirrel got away! So I closed all the doors to trap him somewhere in the house, and went back to sleep.
In the morning we first went to church, and after lunch we went on home again. So I was looking for that squirrel, with my rifle ready. Then Omalu (z'n vrouw) sat in her chair and immediately jumped out again, because that squirrel had been hiding in her chair! So he ran under her chair, and sat still. So very quitely I went up behind him. I saw his tail sticking out under the chair. I put my rifle on the floor right up his ass, and very quitely... BAAANNNGGG! Well, that got him good, he was dead.'

Hier de vertaling:
'En ik had net een operatie aan mijn oog gehad, dus' s nachts draag ik een lapje voor mijn oog met een hoop tape rondom mijn hoofd. Dus ik hoorde dat geluid, en pakte mijn 20 gauge shotgun uit mijn la naast mijn bed en ging op onderzoek uit. Door het huis lopen, lampen aan waar ik kom, klaar om hem overhoop te schieten. In de woonkamer zag ik een eekhoorn. Dus ik pakte mijn andere geweer, een 0.20 geweer, en probeerde hem te schieten. BAAANNNGGG! Nou, daar ging het alarm van af. Dus daar stond ik, in de woonkamer, in het midden van de nacht, met mijn onderbroek en een T-shirt, een lap op het oog, geweer in de ene hand telefoon in de andere, omdat de beveiliging belde. Dus zei ik: alles prima. Maar die eekhoorn ontsnapte! Dus sloot ik alle deuren om hem te vangen ergens in het huis, en ging weer slapen.
In de ochtend gingen we eerst naar de kerk, en na de lunch gingen we op weer naar huis. Dus ik was op zoek naar die eekhoorn, met mijn geweer klaar. Toen ging Omalu (z'n vrouw) in haar stoel zitten en onmiddellijk sprong ze er weer uit, want die eekhoorn had zich verstopt in haar stoel! Hij liep onder haar stoel, en bleef rustig. Dus heel voorzichtig ging ik achter hem zitten. Ik zag zijn staart onder de stoel vandaan komen. Ik legde mijn geweer op de grond recht in zijn kont, en heel voorzichtig... BAAANNNGGG! Nou, toen had ik hem goed, hij was morsdood.'

Een andere keer wastie in de keuken, maar besloot toch maar niet te schieten, 'because that would make holes in the cabinets, and Omalu might not like it.' (want dat zou gaten maken in de keukendeurtjes, en dat zou Omalu wel niet leuk vinden'). Een andere keer ging hij buiten op jacht naar squirrels (mag natuurlijk niet in de stad), en probeerde hij ze van de nok van z'n dak af te schieten. Dus geen uitzondering, just another day at the Cole's. Je lacht je slap met zijn verhalen.

Nog een ander verhaal van een Texaan (opa van iemand van de bijbel studie). Die had een heleboel schulden gemaakt, dus toen verhuisde hij gewoon naar Mississippi. Een aantal jaar later verhuisde hij weer terug naar Texas, en de reden mag je raden...

Toen Texas nog geen lid van de US was, gingen veel mensen die gezocht werden door de Sherrif hierheen. En dan hingen ze een briefje op de deur: 'Gone to Texas'. Nog steeds wel een soort van bekende uitspraak...

Nou, tot zover even onze Texas verhalen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten