Nachtkaars

Zo is die storm uitgegaan, als een nachtkaars. De kou is wel gekomen, die was er al ten tijde van het vorige ter perse gaan van het vorige epistel. Woensdag was het behoorlijk koud, donderdag was het koud. En de eerste ellende begon zichtbaar te worden: Power outages (stroomuitval). Jaha, het is koud dus de stroom valt uit in Texas. Dat komt doordat er allemaal ijspegelvorming is aan de bovengrondse electriciteitskabels, en die breken dan. Ik wil geen hurricane meemaken denk ik. Gelukkig hadden wij er geen last van. Hebben ze er nog iets op gevonden: Rolling outages. Dus om de beurt worden bepaalde wijken 'uitgezet', voor 10 tot 45 minuten. Op die manier proberen ze de overlast te beperken, gedeelde smart is halve smart. Maar ook dat ging aan onze voordeur en die van het kantoor voorbij. Maar donderdagmiddag/avond zou het echt los gaan. Er zou sneeuw komen, ijs, hoeveelheden waar ze in de noordelijke staten jaloers op zouden kunnen zijn. Twee inch zou er liggen vrijdagmorgen. Donderdagmiddag moet iedereen vroeg naar huis, want stel je voor dat je moet rijden terwijl het koud is! Chaos! Word ik vrijdagmorgen wakker, loop naar de auto, en ik zie inderdaad dat de weg nat is. Geen plassen, maar gewoon alleen nat. Dat is me toch wat. Wei zijn auto, die buiten staat, zat onder een dikke laag ijs. Dat was wel vervelend. Blijkbaar had het gemiezerd en geijzeld, en dat was in een dikke laag opgevroren. Ik heb hier natuurlijk geen krabber, en met een pasje haal je niet zoveel uit tegen 5mm vast ijs. Zelfs de motorkap, dak, alle blik zeg maar zat onder het ijs... Dan maar onze eigen auto, die stond in de garage. Radio aan: De US59 (snelweg naar ons kantoor) is afgesloten wegens kou. WAT??? En ja, kom ik bij de snelweg, staat er een politiewagen met mooie lampies de oprit te blokkeren. Nou ja, dan maar op het weggetje er naast (de feeder) rijden. Waar zijn trouwens alle mensen? Er is bijna niemand, en normaal staat die US59, met al z'n 6 banen (1 kant op) vast. En nu rijd ik op de feeder, tweebaans, en ik kan gewoon doorrijden, afgezien van de stoplichten. En er ligt niet eens ijs!!! De weg is alleen maar nat! Onderweg kom je allemaal leuke dingen tegen: Je mag op de feeder 45mph rijden. Maar de gemiddelde snelheid is zo'n 25/30. En natuurlijk wel op tijd remmen, dat wil zeggen een minimale afstand van zeg 100m tussen jou en je voorganger. En van baan verwisselen moet je eigenlijk gewoon nooit doen natuurlijk. Ik kwam zelfs een joker tegen die zijn alarmlichten continu aan had, wel gewoon meerijden in het verkeer, maar die voelde zich veiliger met alarmlichten aan. Ik dacht eerst dat ie stuk was, maar hij begon gewoon te rijden toen het groen was. Waarom doe je dan je alarmlichten aan?! Omdat het misschien glad is? Moeten we dan allemaal maar onze alarmlichten aan doen? Een eindje (10km) verderop was de snelweg wel open, dus hup erop. En wat schetst mijn verbazing, ik rijd een brug op en glibberglibber daar voel ik die auto glijden. Niet ernstig, maar ik voelde het toch wel. En ik deed niks bijzonders: Aangepaste snelheid, 40/50mph, gewoon rechtdoor. Het ene moment heb je gewoon grip, het volgende doet je auto een onzeker slingertje. Er staan altijd van die leuke bordjes bij bruggen: Watch for ice on bridge. En dat blijkt dus toch wel terecht te zijn. Maar als ze dat toch weten, waarom strooien ze daar dan niet? Ze hebben denk ik niet genoeg strooiwagens in Houston. Maar de snelweg was toch verder leeg, dus ik heb voor de lol een paar pirouetjes gedraaid en ben toen weer verder gereden. Grapje. Dat van die pirouettes. Ik ben wel verder gereden. En ja hoor, vlak bij het kantoor: Snelweg afgesloten. Dus na nog een kleine omweg ben ik dan eindelijk aangekomen. Uiteindelijk op de radio gehoord dat heel Downtown dicht was, en een heleboel (99%) mensen thuis waren gebleven. Tsja, het was ook wel echt chaos geworden. Er zijn hier veel knooppunten met bruggen 3/4 hoog over elkaar. En die zijn dus allemaal spekglad, dus dat waren gouden tijden geworden voor schade herstel bedrijven. Uiteindelijk werd het dus inderdaad weer waar ze in de noordelijke staten jaloers op zijn, hier was het overdag op zo'n koude dag 20F/-5C, daar -20F/-25C. Hier was de weg nat, daar liggen meters sneeuw. En bovendien: Daar moet iedereen altijd de hele winter door gewoon werken, hier kreeg iedereen een dagje vrij. En zaterdag was het alweer lekker, wel wat fris: Zonnig en 55F/13C en vandaag, zondag, was het heerlijk: Zonnig en zo'n 65F/18C. Verder hebben we nog meegemaakt dat Rens zijn melk over het toetsenbord heeft gegooid bij wijze van experiment, en het resultaat is dat Delete, Insert, Backspace en Enter het niet meer doen. De eerste resultaten van dit onderzoek zijn dat het erg lastig is bij het typen, en jullie merken vooral het gebrek aan een Enter toets. Maar om betrouwbare statistiek te vergaren, zal dit experiment misschien nog eens herhaald moeten worden, dus kopen we nog maar geen nieuwe computer. Misschien vinden we nog een maniertje om het te fixen. Groeten, *s Hoefakker