'Storm': Het gaat vriezen!!! Vannacht was het nog lekker warm, 70F/20C. Vanmorgen was het volgens een weerkaartje een half uur naar het noorden ineens 40F/5C en een half uur naar het zuiden 80F/25C.
Een typisch voorbeeld van hoe snel het weer kan omslaan hier in Texas. De hele dag heeft de wind stevig gewaaid en koude lucht vanaf de Noordpool ongeveer over Canada heen over de VS heen naar Texas geblazen. Waar we het zondag nog te warm hadden en T-shirt, lange broek en slippers toen we naar het park gingen, is het nu zo koud dat we weer met truien aan binnen zitten.

Fitness: We zijn vorige week begonnen met fitness. Koos donderdagavond voor het eerst, Els zaterdagmiddag en Koos ook weer. Maandag weer allebei geweest. En het is leuk!
Wat is er nou leuk aan een fitness zaal? Nou, ze proberen je spierpijn te laten krijgen, en daar zijn ze aardig goed in. En dat geeft gewoon het voldane gevoel dat je weer eens iets gedaan hebt, sinds lange tijd. Al staan de gewichten en loopmolens er precies zo bij als je weer weggaat. Alle energie die je hebt verbruikt is omgezet in warmte, dus de airco in de fitnesszaal moet weer harder zijn best doen, onze persoonlijke CO2 uitstoot is tijdelijk wat omhoog gegaan, dus uiteindelijk dragen we gewoon ons steentje bij aan de opwarming van de aarde. Hoe nobel.
En achteraf zit je dus met de gebakken peren. Die gebakken peren zijn nu een metafoor voor spierpijn. Het doel? Gezond blijven. Koos heeft laatst een eindje geskeelerd (dat kan heel goed in de nieuwe buurt), maar de elfstedentocht zit er voorlopig niet in, en dat ligt dan niet aan de temperatuur in Friesland maar aan het aantal steden. Een stad zou prima gaan. En de conditie van Els... Veel verder dan een rondje om het blok op Rens tempo gaat dat ook niet. Tijd om meer te gaan bewegen dus.
Nou heeft Koos zelf wel zo'n gewicht ding, en hardlopen kun je altijd, maar de discipline om dat met regelmaat te doen of juist je lichaam niet te forceren is lastig op te brengen. Dus dan maar betalen aan zo'n fitness school, dat is een extra motivatie om toch maar te gaan, en daarbij is het assortiment apparaten en dus oefeningen een stuk interessanter en wordt er op je gelet door een instructeur en wordt je vooruitgang nauwlettend in de gaten gehouden. Leuk dus, vooral als je ziet wat de vooruitgang (jaja, na drie keer al) is.

Verder nog iets nieuws te vertellen? Ja:
Afgelopen weekend was de Paul Tripp Marriage conference. Paul Tripp is een meneer uit Philadelphia die spreekt op allerlei conferenties, en nu dus over het huwelijk. Hij is zelf marriage counselor, en heeft al 35 jaar ervaring met het huwelijk. En wat bleek? Wij doen het helemaal verkeerd. Grapje. En toch ook weer niet.
Uiteindelijk kwam zijn verhaal neer op een algemene 'theorie' (dat klinkt zo theoretisch, maar dat was het niet) die je eigenlijk op heel je leven kan toepassen. De basis waren de bijbelteksten 'zoek geen schatten op aarde waar roest ze kan aantasten, maar verzamel schatten in de hemel', 'Een goede boom brengt goede vrucht voort, een slechte boom slechte', en zo nog een paar.
Vrijdagavond en zaterdagmorgen eerste deel gingen over 'Ik wil Ik wil Ik wil Ik wil Ik wil Ik wil Ik wil', en liet hij zien dat mensen van nature dingen doen vanuit 'Ik wil'.
Verder vergeleek hij uitgaan/daten van tegenwoordig in de Westerse cultuur met een auto kopen: Je moet jezelf zo mooi mogelijk voordoen, je moet jezelf proberen te verkopen, als de ander je niet bevalt moet je verder kijken en laat je vooral niet van je mindere kanten zien. Als je dan getrouwd bent, en je partner blijkt stinkvoeten te hebben of zijn/haar vuile was te laten slingeren, denk je: Daar ben ik toch niet mee getrouwd??? Welnu, hier een eye opener: Daar ben je wel mee getrouwd, maar diegene met wie je verkering had was niet echt.
En zo nog een heleboel rake/radicale/confronterende voorbeelden, waarin je jezelf meer of minder kon herkennen (meestal meer). Ik zal ze hier niet allemaal opschrijven, want ik weet ze niet allemaal meer en dan wordt het zo'n lang verhaal.
In het eerste deel stelde hij dus dat mensen geneigd zijn voor zichzelf te leven, voor het 'Kingdom of self'. Daartegenover stelde hij het 'Kingdom of God', wat er totaal anders uitziet. Daar ben je zelf niet meer belangrijk, maar daar begint het met besef van de ongelofelijke genade die wij van God hebben ontvangen. Daardoor kun je uit dankbaarheid voor God leven, en 'de ander uitnemender achten dan jezelf'.
Niks nieuws eigenlijk, maar een erg duidelijk, confronterend, goed naar te luisteren, radicaal en vooral ook waar verhaal. Dus nu kunnen we het.
Niet. Helaas. Maar het geeft wel weer een heldere kijk op ons bestaan, op ons huwelijk, en ook op ons ouderschap, werk en hele leven. Amen.

Dat was alweer een hele preek, maar daar kunnen we dus ook nog wel even op teren. Verder is het heel (te?) druk op het werk. Wei, onze nieuwe collega, is drie maanden in Wageningen aan het werk, en dat merken we in de capaciteit natuurlijk. In Wageningen trouwens ook. Och, we komen er wel door, beter te veel dan te weinig denk ik.
Els is druk met fitness, doktersbezoek, women's bible study en de boodschappen. Komende dagen zal er niet zoveel buiten gespeeld worden vanwege de kou, maar het huis is groot zat. Vandaag is Thomas voor de tweede keer naar de dokter geweest, en hij bleek een dubbele oorinfectie te hebben. Medicijnen gehaald, en nu hopen dat het beter wordt.
Och, over die dokter trouwens. Wat een pruts praktijk is dat zeg. Els is er vandaag denk ik anderhalf/twee uur geweest, maar de dokter zelf is binnen een minuut of tien echt wel klaar. Om 9.10 een afspraak, dus om ongeveer 9.00 daar zijn. Netjes melden aan de balie bij de balie zuster dat je er bent. Om 9.10 wordt je netjes binnen geroepen door een speciale binnenroep zuster. Dan mag je in een hokje gaan zitten. Daar laten ze je dan een uur (niet overdreven!) wachten, tot de dokter een keer tijd heeft. Ondertussen komt de opmeet zuster Thomas opmeten, ongeveer vijf minuten werk. Nadat de dokter is geweest en een paar checks heeft gedaan (en oorinfecties heeft geconstateerd, dat dan weer wel), komt er nog een speciale formulieren zuster forumulieren invullen. Daarna mag je Thomas weer aankleden, en mag je terug naar de balie zuster om te betalen. Jullie verzekering? Nee, die kennen we niet, daar werken we niet mee samen. Doe maar even zelf betalen.
En het stomme is: Het is helemaal niet gek dat het zo gaat!!! Elke praktijk heeft allerlei zusters die de 'simpele' dingen doen, en de dokter zelf komt ook eventjes kijken, een beetje zoals de tandartspraktijken in Nederland het tegenwoordig ook steeds meer doen. Maar die lopen nog soepel, hier ben je dus twee uur kwijt aan iets wat in 15 minuten klaar kan zijn! En dan verwachten ze dat je daar dus je kinderen (Rens moet gewoon mee natuurlijk) daar zo lang vermaakt. Rens wordt vervelend, Thomas krijgt honger, wordt moe, ...
En weet je wat er op een bordje aan het whiteboard staat, in dat kleine behandelkamertje? If you don't keep your appointment, we will charge you $25,- (Als je je afspraak niet nakomt, moet je 25 dollar betalen). Nou vraag ik je, wie komt er hier zijn afspraak niet na? Mag ik ook even wachturen rekenen???

Zucht. Wat kun je eraan doen? We gaan in ieder geval naar een andere dokter, eentje die dan tenminste nog in de buurt is (bovenstaande is uit de vorige buurt). Daar is Els dus druk mee.

Nou, het verhaal is al weer veulste lang, dus ik zeg welterusten.
Groeten, de *s Hoefakkers.